چه کسی غیر از تو ...

و خدا حافظ اشک های تو و احساس من و بارش باران باشد!

چه کسی غیر از تو ...

و خدا حافظ اشک های تو و احساس من و بارش باران باشد!

جسم سختم

   "   جسم سختم   "

نگو هرگز که طعم لذتی نیست

میان روح من با جسم سختت

نگو این جمله را بی هیچ تفسیر

نکن هرگز مرا در اوج تحقیر

که من زیبایی روح و تننت را

میان جمله هایم می ستایم

و تنها آرزویم که بمانی

میان بستر سرد نگاهم

و باور کن که بیش از تو ملولم

از این سردی

                 از این سختی به به جسمم

                و باور کن که در این تلخ کامی

                                                       ... به گرمای تننت من بی گناهم !

چقدر سحته ...

چقدر سخته تو چشای کسی که همه عشقت رو ازت دزدید و بجاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و بجای اینکه لبریز از کینه و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوسش داری ...

 

چقدر سخته دلت بخواد سرت روباز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده ...

 

چقدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی ...

 

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هات رو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری ...

 

چقدر سخته گل آرزوهات رو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت آروم زیر لب بگی ...

                      گل من باغچه نومبارک!  

 

با من اینگونه بمان

  "   با من اینگونه بمان   "    

 

دوست تر می دارمت وقتی تودر آغوشمی

مهربانتر می شوم با عشق

از گرمای تو ...

از تلاطم های جسم گرم تو

 در روح من .

روح من    

          گرمای تن

                        زیبا بدن

   ... با من اینگونه بمان

گر می شود با عشق     

                              تا رود روح از بدن

                                                        خورشید من !

 

روزی عشق ...

 

یه روز عشق و فضولی و حسادت و دیونگی با هم قایم موشک بازی می کردن بعد فضولی

حسادت رو پیدا می کنه حسادت از روی حسودیش به دیونگی میگه عشق پشت گل سرخ قایم

شده دیونگی خاری رو بر می داره و به طرف عشق پرتاب میکنه و عشق برای همیشه کور میشه

دیونگی قول میده تا اخر عمرش پیش عشق بمونه و تنهاش نذاره و قول میده جای چشم های عشق باشه برای همینه هرکی عاشق میشه دیونست.....

تو ...

 

 تو آن شاخه نیلوفرین با طراوت یاس های باران خورده ای و لطافت آن قطره شبنم بر روی گلبرگ

توخود حکایت همه افسونگران عالمی و مغرور تا بلندای جمال و جلال شبی خیالت را میخواهم تا

تو را درآغوش گیرم که برایم بخوانی از همان لالایی های عاشقانه ات زمزمه های خدایی ات تا

دلسپاری ها و قصه های تلخ تنهایی ات برایم بخوانی تا در آغوش تو آرام گیرم و دوستت دارم هایم

را برای تو جای گذارم شاید از برق آذرخش چشمهای تو دوباره جان بگیرم .....!