تنهایی من

بیاتابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنها ترم و خاصیت عشق اینست کسی نیست، بیا صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی ست که در انتهای صمیمیت حزن می روید بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام بیا با من بیکس تنها شده بمان بیا ....... التماست نمی کنم ! هرگز گمان نکن که این واژه را در وادی آواز های من خواهی شنید! تنها می نویسم :((-بیا! بیا و لحظه ئی کنار فانوس نفس های من آرام بگیر ! نگاه کن! ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است! اگر نگاه گمانم به راه آمدنت نبود ساعتی پیش این انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب های تو می سپردم! حالا هم به چراغ همین کوچه ی کوتاهمان قسم! بارش قطره ئی از ابر بارانی نگاهم کافی ست تا از تنگه ی تولد ترانه طلوع کنی! اما... - تو را به جان نفس های نرم کبوتران هره نشین ! - بیا و امشب را بی واسطه ی سکسکه های گریه کنارم باش ! مگر چه می شود یکبار بی پوشش پرده ی باران تماشایت کنم ؟ چه می شود؟

رسم زمونه

عجب رسمیه رسم زمونه
قصه برگ و باد خزونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه
کجاست اون کوچه
چی شد اون خونه
آدماش کجان خدا میدونه

بوتهء یاس بابا جون هنوز
گوشهء باغچه توی گلدونه
عطرش پیچیده تا هفتا خونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه

تسبیح و مهر بی بی جون هنوز
گوشهء طاقچه توی ایونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
 میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه

پرسید زیر لب یکی با حسرت
 از ماها بعدها چه یادگاری میخواد بمونه
خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه

نیازمندعشق

یکی میگه:ماهمه نیازمند

عشقیم.عشق بخشی از سرشت

انسانی است.به اندازه ی خوردن

نوشیدن و خفتن.گاهی به هنگام

تماشای یک غروب زیبا خودراکاملا تنها

مییابیم و میاندیشیم :این زیبایی

اهمیتی نداردچون کسی راندارم تا

دراین زیبایی بااو سهیم شوم.درچنین

مواقعی باید پرسید:چندبار نثار کردن

عشقمانراازماخواسته اند و امتناع

کرده ایم؟چند بار از نزدیک شدن به

کسی و گفتن ان که دوستش داریم

ترسیده ایم؟ از تنهایی حذر کنید.به

اندازه خطرناک ترین داروهای مخدر

خطرناک است.اگر غروب دیگر برای

شما معنایی نداردفروتن باشید و به

جستجوی عشق برخیزید.بدانید که

همچون بقیه ی برکت های روحانی

هر چه بیشتر حاضر به بخشش باشید

بیشتر دریافت میکنید!

چقدر سحته ...

چقدر سخته تو چشای کسی که همه عشقت رو ازت دزدید و بجاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و بجای اینکه لبریز از کینه و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوسش داری ...

چقدر سخته دلت بخواد سرت روباز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده ...

چقدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی ...

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هات رو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری ...

چقدر سخته گل آرزوهات رو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت آروم زیر لب بگی ...

                      گل من باغچه نومبارک!  

روزی عشق ...

یه روز عشق و فضولی و حسادت و دیونگی با هم قایم موشک بازی می کردن بعد فضولی

حسادت رو پیدا می کنه حسادت از روی حسودیش به دیونگی میگه عشق پشت گل سرخ قایم

شده دیونگی خاری رو بر می داره و به طرف عشق پرتاب میکنه و عشق برای همیشه کور میشه

دیونگی قول میده تا اخر عمرش پیش عشق بمونه و تنهاش نذاره و قول میده جای چشم های عشق باشه برای همینه هرکی عاشق میشه دیونست.....